Mijn fantastische paard Corento
Corento's film
September 2024 heb ik officieel te horen gekregen dat onze sportcarrière er op zit… natuurlijk had ik het wel aan zien komen, maar toch is het wel verdrietig, ik had nog zoveel meer willen meemaken met mijn topper Corento. Daarom heb ik een filmpje gemaakt over mijn fantastische, prachtige, getalenteerde en bijzondere paard Corento, voor mij een levende legende.
We mochten zware tour starten en dat is meer dan ik ooit had kunnen dromen, ik ben zo dankbaar daarvoor! Ik ging Corento rijden toen hij 4 jaar was. Toen bleek dat hij als jong paard alsnog niet naar een professionele ruiter zou gaan vanwege een bemerking, reed ik hem al bijna 2 jaar en gunde zijn fokker en eigenaresse Orlanda hem mij, waardoor hij als 6 jarige van mij werd. Dat was echt een droom! Hele mooie prestaties volgden, ondanks dat we er ook meerdere keren een lange tijd uit waren en onder begeleiding van SMDC in Heesch kwam Corento er steeds weer bovenop. Alles wat we hebben meegemaakt was een cadeau, want zo vanzelfsprekend was het niet. Vanwege zijn gezondheid, ‘autistische’ karakter, en ik als amateur ruiter. Maar wat een talentvol en prachtig paard is Corento, en zo eenkennig en op mij gericht. Hij hinnikt altijd als hij me ziet, op stal, in de wei, zelfs als hij op de wagen staat en hij ziet me door het raampje. Ik ben er van overtuigd dat door ons management het zo goed is gegaan, al bleef het soms spannend want hij kan soms zo extreem gek doen! Niet uit joligheid, maar soms waren er teveel prikkels waardoor hij in paniek raakt en niet meer weet wat hij doet. Best gevaarlijk voor zichzelf (en soms voor mij). Ook veel respect en dank voor de smid Diederik die het toch elke keer maar weer doet. En ik ben iedereen die veel van de foto’s (en filmpjes) heeft gemaakt zo enorm dankbaar, zonder jullie had ik niet zoveel mooie beelden gehad. En natuurlijk alle trainers en anderen die betrokken zijn geweest op ons pad. We gingen eigenlijk altijd als een speer door de klassen heen. Vooral in de basis won Corento de meeste wedstrijden. In de subtop was dat vaak lastig door zijn spanning, ik wist nooit hoe hij zou zijn. Hij kon explosief of bang zijn maar ook in elkaar kruipen. En bij meerdere proefgerichte clinics kwamen we niet eens toe aan een proef omdat hij de baan zo eng vond. Ik moest op wedstrijd ook altijd de mogelijkheid hebben om de baan goed te verkennen, en er moesten ook geen paarden langs de baan losrijden want hij was altijd doodsbang voor tegemoet komende paarden. De wissels zijn altijd een beetje een ding geweest voor Corento, met aanleren raakte hij erg in paniek er van, uiteindelijk ging het super en konden we ze overal zonder na te denken, maar omdat hij zo enorm groot sprong werd ik altijd een beetje gelanceerd en zag het er vooral op foto’s heel heftig uit. De losse wissels waren soms nog wat moeilijk, maar gek genoeg gingen de series altijd heel makkelijk, t/m om de 2 in de Intermediair 1. Helaas heb ik daar weinig beelden van. Hij kon zo expressief een wissel springen, echt voor een heel hoog cijfer als alles meezat. De wissels om de pas waren ook lastig, omdat hij zo groot springt. We konden er wel een paar achter elkaar.
De laatste paar jaar ging het steeds op en af, toen kwam die griffelbeenbreuk er nog tussendoor. Ik had nog zo graag eens een kür op muziek willen rijden… het is mijn werk maar ik heb het zelf nooit kunnen doen met Corento! Hij is nu 17 jaar en al 13 jaar bij mij. En hij mag uiteraard voor altijd blijven. We mogen nog wel wat recreatief rijden, nu uitzoeken hoe we dat gaan vormgeven. Dus wie weet rij ik voor de gein nog wel weer eens wat wissels of wat anders. Om alles wat we hebben meegemaakt niet zomaar te laten uitdoven, heb ik dit filmpje gemaakt van onze mooie momenten. We hebben het toch maar mooi gedaan samen!!
